Przyłączamy się z apelem z prośbą o pomoc dla córki emerytowanego strażaka, kolegi ze Szkoły Aspirantów PSP w Poznaniu.
Byliśmy zwyczajną, szczęśliwą rodziną – mama, tata, dwie piękne córeczki. Jednak to my okazaliśmy się tymi osobami, które nagle dotyka nieszczęście. Myślisz, że tobie się to nie przydarzy, że twoi bliscy są pod parasolem ochronnym, że nieszczęścia dotykają innych, nie ciebie… – mówi Tata Viktorii i dodaje – Nagle, nie wiadomo skąd, pojawił się nowy, niechciany członek naszej rodziny – epilepsja. Zaatakowała nasze najmłodsze szczęście – maleńką Viktorię. Córeczka miała dopiero 18 miesięcy i właśnie wtedy skończyło się jej szczęśliwe dzieciństwo, a wraz z tym prysnęło także nasze szczęście. Lekarze szybko rozpoczęli terapię, jednak żadne leki nie pomagały. Było tylko coraz gorzej! Doszło do 60 ataków padaczki na dobę, wyniszczających, wymęczających maleńką dziewczynkę… Badania rezonansem nie wykazały żadnych wad, znikąd nie przychodził ratunek.
Viktoria cierpi na ciężką chorobę, jaką jest padaczka lekooporna.
Z godziny na godzinę rodzice bezradnie patrzyli, jak ich córka gaśnie. Przestała się bawić, nie nawiązywała kontaktu wzrokowego, a potem żadnego innego. Wszystko, czego do tej pory się nauczyła, zniknęło. Nagle zapomniała wszystkich słów i dźwięków. Wystarczyło zaledwie kilka tygodni, by zabrać wszystko! Tony leków, potem psychotropy, ale zamiast lepiej, było coraz gorzej. Leki spowodowały nadmierną nadpobudliwość. Próbowali już diety Atkinsa, była immunoterapia i pomysł na leczenie komórkami macierzystymi. Jednak do tej ostatniej ich córeczka nie została zakwalifikowana… Wszystko na nic.
Każdego dnia przychodziły kolejne napady padaczkowe. Po wprowadzeniu nowych leków ustępowały na chwilę, po czym wracały ze zdwojoną mocą. Po dwóch latach nieskutecznego leczenia Viktorię zakwalifikowano na wszczepienie stymulatora nerwu błędnego. Liczba napadów nieco zmalała, ale padaczka nadal gra pierwsze skrzypce w ich życiu, dlatego potrzebna jest pomoc…
Pojawiła się szansa na pomoc dla córki emerytowanego strażaka.
Dzisiaj Viktoria ma już 7 lat. Trzy lata temu przyszło orzeczenie o niepełnosprawności i do rodziców dotarło jak bardzo jest źle. Ich zdrowa kiedyś córeczka dzisiaj jest niepełnosprawna… Jej rozwój psychoruchowy jest mocno opóźniony. Musi być nieustannie pieluchowana. Nie mówi, wydaje z siebie tylko dźwięki. Jej rodzice ją rozumiemy, widzą co chce im powiedzieć, co czuje w jej wzroku i jej gestach, ale nikt inny tego nie potrafi…
Rodzice choć są już zmęczeni, nie poddają się. Viktoria wymaga nieustannej uwagi. Muszą być z nią nieustannie, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Bez chwili odpoczynku pilnować, by nic jej się nie stało…
Gdy usłyszeli, że jest na świecie miejsce, gdzie mogą uratować ich dziecko, odżyła w nich nadzieja! W 2016 roku pojechali na wstępne badania do Schön Klinik w Niemczech – najlepszej kliniki na świecie, gdzie specjalizują się w operacyjnym leczeniu epilepsji. Lekarze podejrzewają dysplazję korową w prawym płacie czołowym – to właśnie ona może odpowiadać za ataki padaczki.
To dla ich dziecka szansa! Przed ostateczną decyzją o operacji konieczne są dokładne badania, które dokładnie zlokalizują i zweryfikują ognisko ataków. Wtedy będzie można je usunąć! Operacja neurochirurgiczna może uwolnić Viktorię raz na zawsze od napadów, które niszczą życie. Ale bez dokładnych badań lekarze nie są w stanie jej zaplanować… Leczenie w Niemczech da Viktorii szansę na rozwój, a w przyszłości na samodzielność! Pomóż uratować Viktorię, uwolnij ją od cierpienia… Pomoc dla córki emerytowanego strażaka można przekazać na portalu siepomoga.pl lub bezpośrednio za pomocą poniższego boxa.
Ocal Viktorię – dziewczynkę, dla której życie jest torturą…
Źródło: Fundacja Siepomaga